گروهي از ما آن چنان حواسمان به چيز هايي كه نداشته ايم معطوف مي شود كه ديگر نمي توانيم از آن چه داريم لذت ببريم .

عادت ماست كه هميشه خدا را به خاطر داده هايش شكر مي كنيم و اگر يكي از هزاران نعمتش را بنا به مصلحت و از روي حكمت به ما ندهد ،نعمت هاي ديگرش را نمي بينيم و علت را هم نمي دانيم .

خواهرم به نگراني هايت بگو كه از تو دور شوند چون اراده اي قوي داري به آنها بگو فرشته كوچك من تواناييهاي زيادي دارد از خداي فرشته ها بخواه كه بتواني استعدادهاي نهفته ي او را بپروراني و آنگاه كه دستهاي كوچكش را رو به خدا بلند مي كند بگو كه از خداي مهربان براي مادر مهربان و فداكارش صبر زياد بخواهد . ما را هم دعا كند.

نوبريان